Kintsugi: keramiek een tweede kans geven
Kintsugi is een eeuwenoude techniek die zijn oorsprong vindt in Japan en waarbij keramiek een tweede kans krijgt. Deze techniek bestaat uit het repareren van gebroken of oude keramische stukken.
De Kintsugi-filosofie vertelt ons dat we, ondanks tegenspoed en fouten, moeten leren hoe we kunnen herstellen om de littekens te genezen. Bovendien nodigt deze techniek ons uit om schoonheid in littekens te vinden.
Gebroken keramische stukken krijgen een tweede betekenis, wat suggereert dat het geen zin heeft om littekens te verbergen. Integendeel, deze littekens herwaarderen de schoonheid van het object. Ongetwijfeld maken de breuken deel uit van de geschiedenis van het object en maken het uniek.
Oorsprong van Kintsugi
De oorsprong van Kintsugi gaat terug tot de late vijftiende en vroege zestiende eeuw. Volgens de legende stuurde de Japanse keizer Ashikaga Yoshimasa een prachtige kom om te repareren in China die hij wilde gebruiken voor de theeceremonie.
Toen de kom was gerepareerd en aan hem was teruggegeven, was de keizer niet helemaal tevreden met het resultaat, dat volgens hem grof was. Dus liet hij Japanse ambachtslieden komen om verfijnder werk te doen.
De Japanse ambachtslieden legden de reparatielijnen van de schaal bloot en ontdekten zo deze nieuwe manier om keramische voorwerpen te repareren.
Interessant is dat sommige mensen in deze tijd opzettelijk hun eigen keramische stukken begonnen te breken om deze techniek toe te passen. Ze vonden dat Kintsugi hun objecten een nog mooiere uitstraling gaf.
Door dit te doen, begonnen de oude stukken die waren gerepareerd meer waarde te krijgen dan de stukken die nooit kapot waren gegaan.
Keramiek een tweede kans geven
De Kintsugi-techniek wordt toegepast door de fragmenten samen te voegen met een vernis die is besprenkeld met goud, zilver of een ander kostbaar materiaal. Hiermee krijgt het keramiek zijn oorspronkelijke vorm terug die het had voordat het brak.
De gouden littekens blijven zichtbaar en brengen verandering in de esthetische essentie van het stuk. Dit roept de slijtage op die de tijd op dingen uitoefent, de veranderende identiteit en de schoonheid van de imperfectie.
Kintsugi is een techniek die de lijnen van de breuk niet probeert te verbergen. De met deze techniek gerepareerde stukken tonen de littekens van hun verleden en krijgen een nieuwe vitale dimensie. Deze techniek probeert ook om van de stukken unieke objecten te maken.
Met dit alles is Kintsugi een metafoor geworden voor het belang van weerstand, eigenliefde en veerkracht in ons leven. Er is geen proces van reïntegratie of opwekking zonder geduld.
Als het gaat om de Kintsugi-techniek, is de droogfase een van de belangrijkste. Het kan weken duren voordat de hars droog is, hoewel het vaak maanden duurt om uit te harden. Dit is wat de samenhang en duurzaamheid garandeert.
Kintsugi is een levensfilosofie
Deze oude Japanse techniek kan worden geëxtrapoleerd naar ons leven. De essentie van dit idee is dat wanneer iets met waarde of betekenis breekt, we moeten herstellen. We moeten niet proberen onze littekens of onze kwetsbaarheid te verbergen.
Het is belangrijk om onze littekens te repareren met dingen die waardevol zijn, vergelijkbaar met het goud dat in de stukken wordt gebruikt, zoals kracht, deugdzaamheid of weerstand. We moeten ons echter bewust zijn van onze onvolkomenheden en onze kwetsbaarheid. Maar we moeten ongetwijfeld rekening houden met ons herstelvermogen.
We moeten er niet van uitgaan dat gebroken keramische stukken of stukken die de tand des tijds hebben doorstaan, niet meer mooi zullen zijn. Deze techniek pleit ervoor dat de stukken een tweede kans krijgen, waardoor ze een speciaal tintje krijgen dat ze verfijning geeft.
In de westerse wereld wint de Kintsugi-filosofie steeds meer aan kracht, omdat het de schoonheid van het onvolmaakte overbrengt. Dit is in strijd met het populaire westerse geloof dat gebreken niet mooi zijn en verborgen moeten blijven.
In het westerse denken valt het uit elkaar als iets kapot of gebrekkig is. Kintsugi bewijst dat breuken en imperfecties mooi kunnen zijn.
De Kintsugi-techniek geeft keramiek een tweede kans, maar dat niet alleen. Deze oude techniek zal ons leren waarderen dat wat in ons gebroken is, ons schoonheid brengt door onze littekens heen. Het leert ons unieke objecten met geschiedenis te waarderen, net als wijzelf.